Het stond al maanden op de agenda van HAV-district Noord-Holland: ‘mogelijk een stamppotrit, nadere info volgt’. Gelukkig ging de rit door, al was het wel onder ‘stamppot’ weersomstandigheden, waardoor er vnl. jaren ’50 t/m ’70 voertuigen verschenen en geen vooroorlogse voertuigen (maar wat is er tegenwoordig niet ‘vooroorlogs’, met alle huidige strijd rondom Oekraïne, Nagorno-Karabach, Soedan en Gaza?).
Zondag 15 oktober vond de stamppotrit plaats. Startpunt: de Goorn. Zeker met het oog op de voorspelde regen verschenen wij met onze bijna 40-jarige Land Rover Series III (betere ruitenwissers en ruitverwarming dan de 22 jaar oudere Series IIa) aan de start. Ik had er gezien de weersverwachting van afgezien om een videofilmpje van de rit te maken; dat zou niet veel worden: filmen door een beregende voorruit met een bewegende ruitenwisser… Rendez-vous was bij Visser Truckrestauratie, dat al enige tijd reclame maakt in het HAV verenigingsblad. Meer dan 30 mensen kwamen af op de vooraf aangekondigde broodjes kroket (dat treft, want daar ben ik dol op!). Met o.a. enkele Mercedes personenwagens, een Peugeot 403, een Volvo ‘Kattenrug’ en diverse klassieke vrachtwagens (foto), waaronder zelfs een Mercedes Benz O302 toerbus uit 1968 (verbouwd tot camper). Peter Visser heeft in de Goorn al jaren een mooi garagebedrijf. Hij legde uit hoe een restauratie van een klassieke vrachtwagen in elkaar stak. Ik heb nooit geweten dat er een tekort/gebrek is aan carrosseriedelen voor klassieke vrachtwagens en dat daarom veel met de hand moet worden nagemaakt. In de garagehal stonden een chassis in opbouw (foto) en diverse cabines in restauratie. Na koffie, koek, soep en broodje kroket (en uiteraard koffieklets) begonnen we aan de ca. 50 km. toertocht van de Goorn naar de Rijp. Onderweg hadden we zowel zon als af en toe een bui. Nooit geweten dat we in Noord-Holland ook diverse ‘single lane with passing places’ weggetjes (zoals de Britten zeggen) hadden. Ofschoon we al ruim 20 jaar in deze regio van Noord-Holland wonen, reden we grotendeels op weggetjes waar ik nog nooit eerder gereden had. Als eindpunt diende het immer bewonderenswaardige hotel ‘de Rijper Eilanden’ (bekend van HAV jaarevenementen). Zoveel markante spullen heeft HAV-lid Mart daar verzameld! Na een voedzame stamppot (keuze uit 3; foto) keerden we weer huiswaarts.
We kunnen terugkijken op een leerzaam bezoek, een gezellig samenzijn en leuke rit; hartelijk dank aan de organisatoren en de firma Visser. En nu maar hopen dat een volgende rit mijn mede HAV-leden onthouden hebben dat ik in een Britse Land Rover rijdt en geen ‘Jeep’…ha, ha.